Do you struggle to fall asleep at night, no matter how early you try to go to bed? You might be dealing with a condition called "delayed sleep phase syndrome" or DSPS. This condition affects your circadian rhythm, which is your body's natural 24-hour cycle and a crucial aspect of your internal body clock. Individuals with DSPS tend to go to bed much later than desired, often facing difficulties falling asleep until the early morning hours, typically between 2 a.m. and 6 a.m. Additionally, they encounter challenges waking up in the morning, leading others to perceive them as lazy or lacking motivation.
Ne kadar erken yatmaya çalışırsanız çalışın, geceleri uykuya dalmakta zorlanıyor musunuz? "Gecikmiş uyku fazı sendromu" veya DSPS adı verilen bir durumla karşı karşıya olabilirsiniz. Bu durum, vücudunuzun doğal 24 saatlik döngüsü ve iç vücut saatinizin önemli bir yönü olan sirkadiyen ritminizi etkiler. DSPS'li bireyler yatağa istenenden çok daha geç gitme eğilimindedir ve genellikle sabahın erken saatlerine kadar, tipik olarak gece 2 ile sabah 6 arasında uykuya dalmakta güçlük çekerler. Ayrıca, sabahları uyanmakta zorluk çekerler ve bu da başkalarının onları tembel veya motivasyondan yoksun olarak algılamasına neden olur.
DSPS can persist for months or even decades, and it is particularly prevalent among adolescents. Many individuals with DSPS report its onset after periods of late-night studying, partying, or working evening or night shifts, disrupting their ability to return to a normal sleep schedule.
DSPS aylar hatta on yıllar boyunca devam edebilir ve özellikle ergenler arasında yaygındır. DSPS'li birçok kişi, bu durumun gece geç saatlere kadar ders çalışma, parti yapma veya akşam ya da gece vardiyalarında çalışma dönemlerinden sonra başladığını ve normal bir uyku programına dönme becerilerini bozduğunu bildirmektedir.
A Norwegian study conducted in 2013, involving around 10,000 adolescents aged 16 to 18, revealed that 3.3% of participants had DSPS, with a higher occurrence among girls. Moreover, DSPS has been identified as common among individuals with attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD).
Norveç'te 2013 yılında yapılan ve 16-18 yaş arası yaklaşık 10.000 ergeni kapsayan bir araştırma, katılımcıların %3,3'ünde DSPS olduğunu ve bu oranın kızlarda daha yüksek olduğunu ortaya koymuştur. Ayrıca, DSPS'nin dikkat eksikliği/hiperaktivite bozukluğu (DEHB) olan bireyler arasında yaygın olduğu tespit edilmiştir.
Most treatments for DSPS are behavioral, involving strategies such as maintaining a consistent sleep schedule and gradually adjusting the timing of sleep and wake-up routines. Bright light exposure immediately after waking up is often recommended by doctors to help shift the sleep schedule. Another potential treatment involves the use of melatonin, a hormone associated with circadian rhythm regulation. While melatonin imbalance may contribute to DSPS, a genetic component might also play a role. Some individuals with DSPS may have extended circadian periods, indicating a difference in their natural sleep-wake cycle compared to the general population.
DSPS tedavilerinin çoğu davranışsaldır; tutarlı bir uyku programının sürdürülmesi ve uyku ve uyanma rutinlerinin zamanlamasının kademeli olarak ayarlanması gibi stratejileri içerir. Uyandıktan hemen sonra parlak ışığa maruz kalmak, uyku programını değiştirmeye yardımcı olmak için doktorlar tarafından sıklıkla tavsiye edilir. Bir başka potansiyel tedavi de sirkadiyen ritim düzenlemesiyle ilişkili bir hormon olan melatonin kullanımını içerir. Melatonin dengesizliği DSPS'ye katkıda bulunabilirken, genetik bir bileşen de rol oynayabilir. DSPS'li bazı bireylerin sirkadiyen dönemleri uzamış olabilir, bu da doğal uyku-uyanıklık döngülerinde genel popülasyona kıyasla bir fark olduğunu gösterir.
Questions
Congratulations!
You have completed the comprehension questions.
✔
Parts of this lesson are based on: An article by Mike Kanert.
.png)